Najczęstszym objawem zadławienia jest charakterystyczny gest trzymania się za szyję, czerwona twarz czy załzawione oczy. Zauważając takie objawy w pierwszej kolejności powinno się głośno zapytać: „Czy się zadławiłeś?”. Jeżeli osoba poszkodowana odpowie na to pytanie, można założyć że doszło do lekkiej niedrożności dróg oddechowych. Na tym etapie jedyne co można zrobić to namawiać osobę poszkodowaną do kaszlu, pozostać przy niej i obserwować czy jej stan się polepszy czy też pogorszy.
W sytuacji gdy osoba poszkodowana nie jest w stanie odpowiedzieć na zadane pytanie, słyszy się jedynie świsty oddechowe oraz ciche i nieskuteczne próby kaszlu, należy założyć ciężką niedrożność dróg oddechowych. Na tym etapie bardzo ważna jest komunikacja z osobą poszkodowaną oraz informowanie jej o podejmowanych działaniach. Osoby z ciężką niedrożnością dróg oddechowych mogą stawiać się agresywne, a w narastającej panice mogą odrzucać chęć pomocy od drugiej osoby.
Pierwszą czynnością, jaką podejmiemy wobec takiej osobie są uderzenia w okolice między łopatkową. W tym celu należy stanąć za osobą poszkodowaną oraz pomóc się jej pochylić do przodu. Taki manewr spowoduje, że ciało obce nie wpadnie głębiej do dróg oddechowych, a nawet może samoczynnie wypaść. Następnie należy wykonać 5 uderzeń w plecy osoby poszkodowanej w okolice pomiędzy łopatkami. Wykonując uderzenia nie należy się bać użycia większej siły.
Jeżeli uderzenia nie przyniosły zakładanego efektu, a poszkodowany nadal nie jest w stanie kaszleć, należy wykonać uciśnięcia nadbrzusza wykorzystując do tego tak zwany chwyt Heimlicha. Stojąc za plecami poszkodowanego, obejmuje się go oburącz ustawiając jedną zaciśniętą pięść w okolicy jego brzucha. Uciśnięcie powinno być wykonane energicznie, z równoczesnym pociągnięciem do góry i wciśnięciem swoich dłoni w okolice brzucha osoby poszkodowanej. Czynności te mają na celu uciśnięcie przepony, a co za tym idzie zmianę ciśnienia w drogach oddechowych, dzięki której ciało obce może wypaść do jamy ustnej. Rękoczyn Heimlicha należy wykonywać do momentu, w którym ciało obce wypadnie z dróg oddechowych lub osoba poszkodowana straci przytomność.
W przypadku gdy podjęte czynności nie przyniosą założonego efektu, a osoba poszkodowana straci przytomność, należy sprawdzić jej czynności życiowe, a następnie wdrożyć odpowiednie czynności ratownicze wynikające ze stanu osoby ratowanej.
